معنی درازکلا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

درازکلا. [ دِ ک َ ] ( اِخ ) مرکز بلوک بابل کنار، در ناحیه بارفروش.( جغرافیای سیاسی کیهان ). دهی است از دهستان نوکندکا، بخش مرکزی شهرستان شاهی ، واقع در 23/5هزارگزی جنوب باختری شاهی ، و در انتهای راه فرعی بابل به بابل کنار با 1700 تن سکنه. آب آن از رودخانه بابل و چشمه تأمین می شود، و محصول آن برنج ، نیشکر، ابریشم ، غلات ،کتان و صیفی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

دانشنامه عمومی

درازکلا، روستاییست از توابع بخش بابل کنار شهرستان بابل در استان مازندران ایران.
ریشه نام دراز کلا بر پایه علم زبان شناسی شاید از ریشه واژه Drows باشد با تلفظ های باستانی تر که هم ریشه لغت درزی می باشد . که درزیان در بسیاری از سرزمین های ما بین هند تا خاورمیانه پراکنده اند. مانند درزی کلا درزی محله درزی آباد درزی کتی داجی کلا و درازکلا
این روستا در دهستان درازکلا قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۲۲۶ نفر ( ۳۵۸خانوار ) بوده است. این روستا از سال 1318 دارای دبستان بوده ( دبستان پهلوی ) و اکثر روستاییان در آن روستا دارای سواد خواندن و نوشتن می باشند.
جمعیت عظیمی از این روستا در طی سی سال گذشته به دلایل مختلف اعم از کسب علم و دانش، تجارت، دلایل قومی و . . . به بابل، تهران و حتی خارج از کشور مسافرت نموده اند.
امامزاده علی و آستانهٔ مبارکهٔ حضرت سید جعفر الدین ، هفت آبشار و . . . در این روستا قرار دارد و سالیانه افراد بسیاری برای زیارت ، سیاحت و مطالعات تاریخی و تفریحی به این اماکن سفر می نمایند.