در اندوده

لغت نامه دهخدا

دراندوده. [دَ اَ دو دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) اندوده :
شبستان گورش دراندوده دید
که وقتی سریرش زراندوده دید.سعدی.رجوع به اندوده شود.

اندوده