لغت نامه دهخدا خوش عذار. [ خوَش ْ / خُش ْ ع ِ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. زیباروی : ای زال مستحاضه که آبستنی به شرزان خوش عذار غنچه عذرا چه خواستی.خاقانی.
