خوردین

لغت نامه دهخدا

خوردین. [خُرْ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تاررود بخش حومه شهرستان دماوند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).
خوردین. [ خ ُ وَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان برغان ولیان بخش کرج شهرستان تهران ، شمال راه شوسه کرج به قزوین. این ده در کوهستان واقع شده با آب و هوای سردسیری و 693 تن سکنه. آب آن از قنات و رودخانه ولیان و محصول آن غلات و بنشن و صیفی و انگور و عسل. شغل اهالی زراعت و گله داری و از صنایع دستی کرباسبافی و گیوه چینی. یک باب دبستان دارد و بدانجا امامزاده ای است. راه مالرو و از طریق قلعه چندار می توان ماشین برد. قلعه ازنق جزء این ده می باشد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

دهی است جزئ دهستان برغان ولیان بخش کرج شهرستان تهران شمال راه شوسه کرج به قزوین . این ده در کوهستان واقع شده با آب و هوای سردسیری و ۶۹۳ تن سکنه

دانشنامه عمومی

خوردین محله ای در منطقه ۲ شهرداری تهران است که در شمال غرب تهران واقع شده است.
این محلهٔ نسبتاً کوچک، بین محله های مشهور شهرک غرب و سعادت آباد قرار دارد و گاهی به اشتباه بخشی از آن ها به حساب می آید. نام این محله از روستای تاریخی خوردین گرفته شده است اما به علت اینکه بیشتر خیابان های این محله با واژه توحید نامگذاری شده اند، این محله میان مردم با این نام نیز معروف است.
روستای خوردین یکی از روستاهای نزدیک به تهران قدیم بوده است. محله شهرک غرب روی این روستای قدیمی بنا شده است. اکنون ممکن است شهرسازی جدید شهرک غرب برای بسیاری از مردم این تصور را ایجاد کند که این محله تهران هیچ نماد تاریخی و قدیمی ندارد، در حالی که بلوار خوردین ( یکی از بلوارهای اصلی شهرک غرب ) که میدان صنعت را به خیابان های ایران زمین، هرمزان و بلوار دادمان ( پونک باختری ) متصل کرده، در روزگار قدیم روستایی خوش آب و هوا به همین نام بود؛ روستایی که هنوز می توان آثارش را در درخت های تنومند حاشیه بلوار و شرشر جوی زلال بازمانده از قنات روستا دید؛ روستایی که سالهاست فراموش شده و از آن جز نامش یعنی خوردین چیزی نمانده است.
روستای خوردین در شش کیلومتری جنوب شرقی امامزاده صالح فرحزاد و دو کیلومتری ده ونک قرار داشت. در کتب تاریخی، از این محل با نام های «خوردین» یا «خُوَردین» به معنای تپه و برجستگی زمین یاد شده است.
طبق کتاب جغرافیای تهران این روستا ۸۵ نفر سکنه داشت که همه مسیحی بودند. ده خوردین در دوره ناصرالدین شاه نخست جزو املاک مستوفی الممالک بود که درختان کهنسالش به ویژه در باغ مشهورش هنوز باقی مانده اند. سپس وقف استان قدس رضوی شد اما در دوره سلطنت رضا شاه به مالکیت دولت درآمد.
زمین های این روستا از دهه ۱۳۴۰ خورشیدی تفکیک شدند و از اوایل دهه ۵۰، شرکت های بزرگ ساختمان سازی خارجی و داخلی شروع به احداث بناهای گوناگون در آن کردند. شهرنشینی و زندگی مدرن در محله شهرک غرب با سرعتی باورنکردنی پیش رفت و از ده تاریخی خوردین جز نامی روی تابلو چیزی باقی نماند. فازهای مختلف طرح شهرک غرب به سرعت اجرا شدند و خیابان ها و بلوارهای عریض و منظم روی بقایای کوچه باغ های خوردین را گرفتند، تا جایی که امروز عابران پیاده و سواره ناآگاه که بلوار خوردین را طی می کنند تا به مقصدشان برسند، حتی یک لحظه هم به ذهنشان خطور نمی کند دارند از دل روستای خوش آب و هوایی می گذرند که صدای آب قناتش هنوز از امتداد خیابان شنیده می شود.