لغت نامه دهخدا خندان روی.[ خ َ ] ( ص مرکب ) هش و بش. ( یادداشت بخط مؤلف ). خوشروی. بشاش : هرگاه که خداوند مالیخولیا خندان روی و تازه و شادکام باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
