خفرز

لغت نامه دهخدا

خفرز. [ خ َ ف َ / خ َ رَ ] ( اِ ) خرفه. بقلةالحمقاء پرپهن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بگاه نام جستن تیرباران
چنان رانی که برگ گل بهاران
خفرز آید ترا ریگ رونده
ثمر آید ترا بحر دمنده.( ویس و رامین ).

گزارش محتوای نامناسب