خرمن سوز

لغت نامه دهخدا

خرمن سوز. [خ َ / خ ِ م َ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه خرمن را بسوزاند. || ( ن مف مرکب ) خرمن سوخته :
عاقلان خوشه چین از سرّ لیلی غافلند
کین کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را.سعدی.