خرده سنگ

لغت نامه دهخدا

خرده سنگ. [ خ ُ دَ / دِ س َ ] ( اِ مرکب ) خاکه سنگ. قطعات ریز سنگ. قطعات شکسته سنگ که برای زیرسازی زمین و جاده اسفالته بکار برند.

فرهنگ فارسی

خاکه سنگ قطعات ریز سنگ

دانشنامه عمومی

خرده سنگ ( انگلیسی: Rubble ) به سنگ های شکسته در اندازه و بافت نامنظم گفته می شود که به ویژه در هنگام استفاده به عنوان ماده پرکننده فاصله، به صورت لخت و بدون پوشش هستند. خرده سنگ هایی که به صورت طبیعی در خاک یافت می شوند را brash می نامند. این سنگ ها در صورت وجود، در زمین های شخم زده بیشتر دیده می شوند.
کار خرده سنگی ( Rubble - work ) عنوانی است که به چند نوع سازه بنایی گفته می شود. یکی از این انواع زمانی است که سنگ ها به سادگی در یک دیوار با هم جور شده و با ملات گروتی شده و تقریباً به شکل بتن در می آید.
قراردادن خرده سنگ های بزرگ و کوچک بدون تلاش به منظور تغییر شکل آن ها را دیوارچینی خرده سنگی می نامند. دیوار خشکه چین نیز از جهاتی شبیه این کار و بدون استفاده از ملات است.