خاک انداختن

لغت نامه دهخدا

خاک انداختن. [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) پنهان انداختن در خاک چیزی که بدزدی رفته تا دزد رسوا نشود. خاک اندازان و خاک ریختن نیز گویند و این در هندوستان مرسوم است. ( آنندراج ). رجوع به خاک انداز شود :
گفتمش دزدیده ای دل را و خون کردی جگر
گفت سیفی خاک ریزم گر بمن داری گمان.سیفی بدیعی ( از آنندراج ).خاک بر هر طرف توده افلاک انداز
نشود یافته آن گم شده بی خاک انداز.ملاطغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

پنهان انداختن در خاک چیزی که بدزدی رفته تا دزد رسوا نشود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم