لغت نامه دهخدا حصیرباف. [ ح َ ] ( نف مرکب ) آنکه نسج حصیر کند. آنکه بوریا بافد. حصیری. بوریاباف : و گویند که حصیرباف بوده. ( تذکره دولتشاه ص 35 ).
