جلوه گاه

لغت نامه دهخدا

جلوه گاه. [ ج ِل ْ وَ / وِ ] ( اِ مرکب ) روزگار و جهان. || حجله خانه عروس که در آنجانقاب را جهت شوی از روی برمیدارد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

روزگار و جهان یا حجله خانه عروس که در آنجا نقاب را جهت شوی از روی برمیدارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم