جفا کشیدن

لغت نامه دهخدا

جفا کشیدن.[ ج َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) جفا بردن. متحمل جفا وستم شدن. آزار و ظلم کسی را تحمل کردن :
جفای عشق تو چندان که میکشد سعدی
خیال عشق تو از سر نمیکند بیرون.سعدی.شرطست جفا کشیدن از یار
خمرست و خمار و گلبن و خار.سعدی.ز دوستان بجفا سیر گشت ، مردی نیست
جفای دوست زنم ، گر نه مردوار کشم.سعدی.رجوع به جفا بردن شود.

فرهنگ فارسی

جفا بردن متحمل جفا و ستم شدن آزار و ظلم کسی را تحمل کردن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم