تهی مغز

لغت نامه دهخدا

تهی مغز. [ ت َ / ت ِ / ت ُ م َ ] ( ص مرکب ) کم خرد. بی خرد. نادان. احمق. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). بی مغز و نادان و بی هوش. ( ناظم الاطباء ). کنایه از احمق و بی خرد. ( آنندراج ) :
بدو گفت موبد کانوشه بدی
تهی مغز را فر و توشه بدی.فردوسی.تاجم سر پرمغز را ولیکن
مرپای تهی مغز را عقالم.ناصرخسرو.به که تهی مغز و خراب ایستی
تا چو کدو بر سر آب ایستی.نظامی.آن تهی مغز را چه علم و خبر
که بر او هیزم است یا دفتر.سعدی.رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

کم خرد بی خرد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال رابطه فال رابطه فال درخت فال درخت فال اوراکل فال اوراکل فال امروز فال امروز