تسلی بخش

لغت نامه دهخدا

تسلی بخش. [ ت َ س َل ْ لی ب َ] ( نف مرکب ) تسلی دهنده. آرام کننده. آرامش دهنده. مسکن. تسکین بخشنده. و رجوع به تسلی و ترکیبات آن شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) تسلی بخشنده آرام بخش .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم