بیدار دیده

لغت نامه دهخدا

بیداردیده. [ دی دَ / دِ ] ( ص مرکب ) دیده بیدار. ناظر. که بخواب نیست. || هشیار.
- دولت بیداردیده ؛ بخت بیدار :
ز فیض دولت بیداردیده میخواهم
که صبح را دهم از گریه توشه شبگیر.خاقانی.

فرهنگ فارسی

دید. بیدار ٠ ناظر ٠ که بخواب نیست ٠ یا هوشیار ٠
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال ابجد فال ابجد فال درخت فال درخت فال سنجش فال سنجش