لغت نامه دهخدا بی کلیدی. [ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) نداشتن کلید. || غیرقابل دخول بودن : ای باغ ارم به بی کلیدی فردوس فلک به ناپدیدی.نظامی.رجوع به کلید شود.
