بی نشانی

لغت نامه دهخدا

بی نشانی. [ ن ِ نی ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی نشان. بی علامتی. لایوصفی. فقد خصوصیت شناسائی :
عمل بیار و علم برمکش که مردان را
رهی سلیم تر از کوی بی نشانی نیست.سعدی.و رجوع به نشان شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال تک نیت فال تک نیت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی