بکایی

لغت نامه دهخدا

بکایی. [ ب ُ ] ( اِخ ) رجوع به زیادبن عبداﷲبن طفیل مکنی به ابومحمد شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت فال قهوه فال قهوه فال چوب فال چوب