لغت نامه دهخدا
کنون جوئی همی حیلت که گشتی سست و بی طاقت
ترا دیدم به برنایی فسارآهخته و لانه.کسائی.برین کار او پیشدستی کند
به برنایی و تندرستی کند.فردوسی.نیکوست بچشم من در پیری و برنایی
خوبست به طبع من در خوابی و بیداری.منوچهری.تا کی خوری دریغ ز برنایی
زین چاه آرزو ز چه برنائی.ناصرخسرو.نشیبی بود برنایی سرافرازان همی رفتی
فراز پیری آمد پیشت اکنون سر نیفرازی.ناصرخسرو.هرکه دنیا را بنادانی و برنایی بخورد.ناصرخسرو.هر کرا دولتست و برنایی
تو بدان کس مچخ که برنایی.سنائی.بهار دولت او آن هوای معتدل دارد
که گردون خرف را تازه کرد ایام برنایی.انوری.صبح شب برنایی من بوالعجب است
یک نیمه ازو روز و دگر نیمه شب است.خاقانی.نقد برناییست دانم مانده نیست
تات گویم نقد برنایی فرست.خاقانی.گرچه برنایی از میان برخاست
چکنم حرص همچنان برجاست.نظامی.دریغ روز جوانی و عهد برنایی
نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی.سعدی.کدام قوت و مردانگی و برنایی
که خشم گیری و با طبع خویش برنایی.سعدی.
