لغت نامه دهخدا گوهر شاه. [ گ َ / گُو هََ ] ( اِ مرکب ) شاهزاده. || شاه ذات. ( مؤید الفضلا ). کسی که ذاتاً شاه بود، در صفت و بلندی و بزرگواری.
