لغت نامه دهخدا ( گلاب آلود ) گلاب آلود. [ گ ُ ] ( ن مف مرکب ) آلوده شده به گلاب : مگر زآن گل گلاب آلود گردم ببوی از گلستان خشنود گردم.نظامی.
فرهنگ فارسی ( گلاب آلود ) گلاب آلوده : مگر زان گل گلاب آلود گردم ببوی از گلستان خشنود گردم . ( نظامی )آلوده شدن بگلاب
