گل گیوه

لغت نامه دهخدا

گل گیوه. [ گ ِ ل ِ وَ / وِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است سفید که گیوه مستعمل را پس از شستن باآن سفید کند. گلی است سپیدرنگ که چمچم ، یعنی گیوه را چون شوخگن شود بدان سپید کنند. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

گلیست سفید که گیوه مستعمل را پس از شستن با آب سفید کند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم