گل گستر

لغت نامه دهخدا

گل گستر. [ گ ُ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) گسترنده گل. آورنده گل. پراکننده گل :
راست گفتی رخش گلستان بود
می سوری بهار گل گستر.فرخی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 126 ).

فرهنگ فارسی

گسترنده گل . آورند. گل .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم