دهان دار

لغت نامه دهخدا

دهان دار. [ دَ ] ( نف مرکب ) که دهان داشته باشد. || به مجاز در اشیاء که دارای دهانه یا جای دخول و خروج باشد.

فرهنگ فارسی

که دهان داشته باشد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم