( گل آتشی ) گل آتشی. [ گ ُ ل ِ ت َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گل سرخ است که آنرا گل سوری نیز گویند. ( آنندراج ). گل که آنرا بهندی سداگلاب نامند و بعضی نوشته اند که همین گل سرخ است که از آن گلاب گیرند. ( غیاث ) : درین بهار چو پروانه و چو بلبل سوخت گل چراغ و گل آتشی هزاران را.خواجه آصفی ( از آنندراج ).و از این بیت عبداﷲ وحدت قمی مستفاد میشود که گل آتشی سرخ نیمرنگ است که در عرف هند سداگلاب خوانندو او همیشه بشکفد و به صورت گل گلاب باشد. ( آنندراج ) : وفا و شرم مجو از بتی که رخ افروخت که لاله عطر وگل آتشی گلاب ندارد.( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( گل آتشی ) همان گل سرخ است که آنرا گل سوری نیز گویند .
فرهنگستان زبان و ادب
گل آتشی {Phlox} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سرده ای از گُل آتشیان علفی چند ساله یا نیمه درختچه ای به ندرت یک ساله با حدود 50 گونه در امریکای شمالی و یک گونه در سیبری که اغلب آنها زینتی هستند؛ گل های آنها به ندرت منفرد و غالباً با گُل آذین انتهایی خوشه ای منشعب (panicle...
