گس خلق

لغت نامه دهخدا

گس خلق. [ گ َ خ ُ ] ( ص مرکب ) تندخوی. خشن. بدخلق :
ندهد رنج آن کَل کافر
هیچ گس خلق را تن آسانی
جز مظفر مجیر [ کذا ] بابکر
آن چو بوبکر در مسلمانی.سوزنی.