گردون پیکر

لغت نامه دهخدا

گردون پیکر. [ گ َ پ َ /پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) آسمان پیکر. || مجازاً موقر و کارگر و برنده یا تابنده و رخشان :
با تیغ گردون پیکرش گردون شده خاک درش
وز رای گیتی داورش گیتی نمودار آمده.خاقانی.

فرهنگ فارسی

۱ - آنکه پیکری چون آسمان دارد . ۲ - موقر . ۳ - تابنده درخشان : با تیغ گردون پیکرش گردون شده خاک درش وزرای گیتی داروش گیتی نمودار آمده . ( خاقانی )
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال جذب فال جذب فال احساس فال احساس فال تاروت فال تاروت