کینه سگال

لغت نامه دهخدا

کینه سگال. [ ن َ / ن ِ س ِ ] ( نف مرکب ) کینه جو. بداندیش. آنکه در اندیشه کینه توزی و انتقامجویی باشد :
می زدند آن دو شیر کینه سگال
بر زمین چون دو اژدها دنبال.نظامی.

فرهنگ فارسی

کینه جو ٠ بد اندیش ٠ آنکه در اندیش. کینه توزی و انتقامجوی باشد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم