کهنه اسلام

لغت نامه دهخدا

کهنه اسلام. [ ک ُ ن َ / ن ِ اِ ] ( ص مرکب ) کسی که مسلمانیش قدیم باشد. کسی که مسلمان زاده باشد. مقابل نومسلمان. ( کلیات شمس چ فروزانفر ج 7 فرهنگ نوادر لغات ) :
چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی
صلا ای کهنه اسلامان به مهمانی به مهمانی.مولوی ( کلیات شمس ایضاً ).