لغت نامه دهخدا کهن عهد. [ ک ُ هََ / هَُ ع َ ] ( ص مرکب ) که میثاقی قدیم دارد. که پیمانی دیرین دارد : خویشان کهن عهد چو بیگانه شدندبیگانه نورسیده خویشی نکند.خاقانی.
