کناره جویی
کناره جویی. [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) اعتزال. دوری کردن. انزوا گزیدن.
( ~ . ) (حامص . ) گوشه نشینی ، از کار دست کشیدن .
کناره گیری، دوری جستن.
دوری کردن اعتزال کناره گیری : در رفتار و طرز برخوردش نوعی اعتراض و کناره جویی غمز آلود دیده میشد که بنظر مرد نا خوش آیند و مکارانه آمد .
گوشه نشینی، از کار دست کشیدن.
