کاظم کاشی. [ ظِ م ِ ] ( اِخ ) ( میرزا... ) ابن امینا از شعرای ایران و از اهالی کاشان بود، و به هندوستان کوچ کرد در زمره منشیان عالمگیر پادشاه درآمد و تاریخ سلاله وی را برشته نظم درآورد وی پس از شروع بنای اطناب و تطویل را گذارد چنانکه شاه را ملول ساخت از این رو او را از ادامه آن مانع گردید. از اوست : نیست از چاه زنخدان بتان قسمت ما غیر آبی که ز حسرت به زبان میگردد.( از قاموس الاعلام ترکی ).در تذکره نصرآبادی آمده : «ولد میرزا امینای کاشی به کمالات ظاهر و باطن آراسته چنانچه پاره ای تحصیل علوم نموده طبع انشائی هم دارد به هندوستان رفته درخدمت پادشاه عدالت پناه اورنگ زیب واقعه نویس است و اعتباری دارد. ( تذکره نصرآبادی ج 1 ص 132 ).
