پیل دندان

لغت نامه دهخدا

پیل دندان. [ دَ ] ( ص مرکب ) که دندانی چون پیل دارد. دارای دندانی طویل و بزرگ چون دندان فیل. || ( اِ مرکب ) دندان فیل. عاج :
سرو ترگ گفتی که سندان شده ست
برو ساعدش پیل دندان شده ست.فردوسی.
پیل دندان. [ دَ ] ( اِخ ) لقبی است مبارزی راکه گوش نام داشته است. رجوع به گوش پیل دندان شود.

فرهنگ فارسی

۱- ( صفت ) آنکه دندانی مانند پیل دارد دارای دندانی طویل و بزرگ چون دندان فیل . ۲-( اسم ) دندان فیل عاج پیلسته : سرو ترگ گفتی که سندان شدست برو ساعدش پیل دندان شدست . ( شا. لغ. )
لقبی است مبارزی را که گوش نام داشته است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ارمنی فال ارمنی فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس فال پی ام سی فال پی ام سی