لغت نامه دهخدا پیل دل. [ دِ ] ( ص مرکب ) که دلی که چون پیل دارد از دلیری. شجاع ، دلیر : ملک پیل دل پیلتن پیل نشین بوسعیدبن ابی القاسم بن ناصردین.منوچهری.
فرهنگ فارسی ( صفت ) آنک دلی مانند پیل دارد شجاع دلیر : ملک پیل دال پیلتن پیل نشین بو سعیدبن ابوالقاسم بن ناصردین ... ( منوچهری ) توضیح در دیوان ( منوچهری ) شید دل آمده ( بجای : پیل دل ).
