پی ماچان

لغت نامه دهخدا

پی ماچان. [ پ َ / پ ِ] ( اِ مرکب ) پای ماچان. صف نعال. کفش کن :
به پی ماچان غرامت بسپریمن
غرت یک وی روشتی از اما دی.حافظ ( بلهجه شیرازی ).ترجمه : بپای ماچان غرامت خواهیم سپردن
اگر تو یک گناه یا بیراهی از ما دیدی .