پهلوانی سرود

لغت نامه دهخدا

پهلوانی سرود. [ پ َ ل َ س ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِمرکب ) سرود بزبان پهلوی یا پارسی فصیح :
ترا گاه بزم است و آوای رود
کشیدن می و پهلوانی سرود.فردوسی.بفرمود تا خوان بیاراستند
می و رود و رامشگران خواستند
برامشگری گفت کامروز رود
بیارای با پهلوانی سرود.فردوسی.سخنهای رستم به نای و به رود
بگفتند بر پهلوانی سرود.فردوسی.مغنی سحرگاه بر بانگ رود
بیاد آور آن پهلوانی سرود.نظامی.

فرهنگ عمید

سرود به زبان پهلوی: به رامش گری گفت کامروز رود / بیارای با پهلوانی سرود (فردوسی: ۷/۶۰۷ ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) سرود بزبان پهلوی یا پارسی فصیح : سخنهای رستم به نای و به رود بگفتند بر پهلوانی سرود. ( فردوسی ) مغنی سحر گاه بر بانگ رود بیاد آور آن پهلوانی سرود. ( نظامی )