لغت نامه دهخدا پر و بال کردن. [ پ َ رُ ک َ دَ ]( مص مرکب ) قوت گرفتن : اگر بگذاریم ایشان را به زمین قرار گیرند و پر و بال کنند. ( تاریخ بیهقی ص 480 ).
