لغت نامه دهخدا وقوع یافتن. [ وُ ت َ ] ( مص مرکب ) حادث شدن. اتفاق افتادن : ذکر اموری که در اثنای حالات گذشته وقوع یافت. ( ظفرنامه یزدی چ امیرکبیر ج 3 ص 368 ).
