همایون فریدنی. [ هَُ ن ِ ف ِ دَ] ( اِخ ) از اولاد شیخ علی عبدالعال عرب معاصر صفویه و خود نیز موسوم به عبدالعال بوده است. مردی یاوه گوی و هزال بوده و به تحریک بزرگانی که وی آنها را هجا می گفته در خوابگاه خود به قتل رسیده است. او راست : ماه صیام است گاه ترک مدام است ترک مدام ازبرای ماه صیام است ساقی دوران شکسته ساغر مینا بر افق اینک نگون شکسته جام است پیر مغان ، آنکه گفت باده حلال است میکده را در ببست و گفت حرام است.( از مجمعالفصحاء ج 2 ص 571 ).