هفت راه

لغت نامه دهخدا

هفت راه. [ هََ ] ( اِ مرکب ) کنایه از هفت پرده چشم است که صلبیه ، مشیمیه ، شبکیه ، عنکبوتیه ، عنبیه ، قرنیه و ملتحمه باشد. ( برهان ). رجوع به هفت پرده شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تاروت فال تاروت فال سنجش فال سنجش