لغت نامه دهخدا نیم پرتو. [ پ َ ت َ / تُو ] ( ص مرکب ) مراد از ماه و اختران که روشنی کم دارند. ( آنندراج ). ماه و ستاره ای که دارای تابش ضعیفی بود. ( ناظم الاطباء ).
