ناامید کردن

لغت نامه دهخدا

ناامید کردن. [ اُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نومیدکردن. محروم کردن. بی نصیب گذاشتن. ئیآس. مُیاءَسَة.ابلاس. اِخابَه. تخییب. حرمان. تأییس :
ز بوی زنان موی گردد سپید
سپیدی کند از جهان ناامید.فردوسی.بضاعت نیاوردم الا امید
خدایا ز عفوم مکن ناامید.سعدی ( بوستان ).ناامیدم مکن از سابقه روزازل
تو چه دانی که پس پرده که خوب است و که زشت.حافظ.

فرهنگ فارسی

نومید کردن . محروم کردن .

ویکی واژه

deludere
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم