لغت نامه دهخدا مینوپیوند. [ پ َی ْ / پ ِی ْ وَ ] ( ص مرکب ) با ترکیب بهشتی. زیبا. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خوش صورت. ( ناظم الاطباء ). خوب صورت. ( آنندراج ). دارای جمال. ( ناظم الاطباء ). مینوسرشت. ( آنندراج ). رجوع به مینوسرشت شود.
