می اشام

لغت نامه دهخدا

( می آشام ) می آشام. [ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) میخواره. می گسار. شرابخوار. که باده خورد :
می آشام غمت پیمانه و ساغرنمی دارد
بجز تبخانه بر لب ساغر دیگر نمی دارد.ابوطالب کلیم.و رجوع به می خواره شود.