منصب دار

لغت نامه دهخدا

منصب دار. [ م َ ص َ ] ( نف مرکب ) کسی که دارای رتبه و عهده از جانب پادشاه باشد و منسوب به اداره ای از ادارات دولتی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که دارای رتبه و شغلی مهم در دستگاه دولتی است .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم