دانشنامه اسلامی
محمّدابراهیم اصفهانی متخلّص به «رهی»، شاعر ادیب اصفهانی است. وی در عهد خود از شعرای معروف، و به شغل قصّابی مشغول بود. طبعش همگی به هجوگویی مایل بود، سرانجام در سال ۱۲۲۶ق وفات یافت. ابیات زیر از او است: "بهر سفر گذاشتم زین چو به پشت بادپا•••آمد و دامنم گرفت آن صنم از ره وفا""مرغ دلش شکسته پر، برگ گلش ز گریه تر•••فندق آن به پسته در، عقیق سا نرگس دلنواز او".
مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۴۶.
۱. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۴۶.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۴۳.
...
