لغت نامه دهخدا لهوخانه. [ ل َهَْ وْ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جای لهو. خانه لهو. آنجا که به لهو پردازند : بس خراب است لهوخانه دهربنگه عمر ز آسمان برگیر.خاقانی.
فرهنگ فارسی ( اسم ) جایی که بلهو و لعب پردازند جای لهو : بس خرابست لهو خان. دهر بنگه عمر ز آسمان بر گیر . ( خاقانی لغ. )
