لغت نامه دهخدا قلعی گر. [ ق َ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه بر ظروف و اوانی قلعی کند. ( آنندراج ) : چو دیده سپیدی زدیگ و طبق بقلعی گر استاد بر یک نسق.
