دانشنامه اسلامی
از انگیزه نگارش بخش اول آن، گزارشی در این اثر نیامده است، ولی گویا بخش دوم آن - که در باره تشریح است - در پاسخ به نامه دکتر امامی میبدی، دبیر گردهمایی آناتومیست ها به تحریر درآمده است. دکتر امامی در نامه خود به آیت الله حسن زاده می نویسد: «عموم مورخین و شرق شناسان غربی، اطباء مسلمانان را متهم می کنند که چون اسلام تشریح جسد را منع کرده است، مسلمانان تشریح نمی دانسته اند و به تبع آن جراحان خوبی نبوده اند. حقیر به عنوان معلم آناتومی و علاقه مند به مطالعه و بررسی تاریخ طب و تشریح در ایران و اسلام چنین تصوری را باطل می دانم و تا حدودی اطمینان دارم که چنین نبوده است، لیکن بررسی موضوع، نیازمند کار کارشناسی اهل خبره است»وی سپس از ایشان درخواست می کند تا در این موضوع مقاله ای بنویسند
تاریخ پایان نگارش بخش اول این اثر، فروردین ماه مبارک 1370شو تاریخ پایان نگارش بخش دوم آن، تیرماه 1372شاست.
کتاب، در دو بخش به نگارش درآمده است. بخش اول، در باره دانش پزشکی و جایگاه و اهمیت آن است و بخش دوم، در باره تشریح (آناتومی) و دیدگاه اسلام نسبت به آن است.
البته از آنجا که هر بخش از این اثر، یک مقاله نه چندان مفصل است، دیگر هر بخش به فصل یا باب های جداگانه تقسیم نمی شود، بلکه مؤلف همه مباحث مورد نظر را در کنار هم تحریر می نماید.
کتاب «طب و طبیب و تشریح» را نمی توان یک نگاشته پزشکی محض دانست، بلکه بیشتر مباحث آن به مباحث مقدماتی و تاریخی اختصاص دارد.
