صواعق بار

لغت نامه دهخدا

صواعق بار. [ ص َ ع ِ ] ( نف مرکب ) صواعق بارنده. آنکه صاعقه ها ببارد :
کشتی سلجوقیان برجودی عدل ایستاد
تا صواعق بار طوفانش ز خنجر ساختند.خاقانی.رجوع به صاعقه و صواعق شود.